Atletizmde Uzun Mesafe Koşularında Spor Motorsal Özellikler

Uzun mesafe koşucuları anatomik olarak zayıf yapılı ve yağ dokuları oldukça azdır. O2 taşınması ve kullanılması en önemli fizyolojik olaydır. Bir maraton koşusu sınasında O2 gereksinimi 600 L. kadardır. Koşu sırasında alınan O2 ile bunun 590 litresi karşılanır. Girilen O2 borcu ancak %2 kadardır. Bu durumda, performansa etki eden en önemli fizyolojik faktör aerobik kapasitedir. (max. VO2).

Performansa etki eden diğer bir faktör koşu verimliliğidir. Yani belirli miktar O2 ile ne kadar mesafe koşulabileceğidir. solunum sistemi, akciğerlere 1 dakikada daha fazla hava sokabilme yeteneğine sahiptir.

Maratonda önemli bir faktör de, endojen enerji kaynağının ne kadar olduğu ve kullanabilme yeteneğidir. Uzun süreli eforlarda en önemli enerji kaynağını yağlar oluşturur Kondisyon düzeyi yüksek koşucularda enerji kaynağı olarak yağdan yararlanma daha etkindir.

Uzun mesafe koşucularında, kas kuvveti düşük bulunmuş olmakla birlikte, vücut ağırlığına göre oranlandığında (relatif kuvvet) normal sınırlar içinde olduğu görülmüştür. Reaksiyon zamanı, kısa mesafe koşucularına göre daha uzun bulunmuştur. Uzun mesafe koşularında spor motorsal özelliklerin dağılımı şöyledir (Gündüz N, 1997).

Kaynakça: Aracı, H. (2004). Öğretmen ve Öğrenciler İçin Okullarda Beden Eğitimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.